– Pamiętasz, kto cię tu zatrudnił? – zaczyna Nedim, chłodno, ale z nutą ironii w głosie. – Byłeś wtedy w trudnej sytuacji. Zadłużony, bez perspektyw. Nikt nie chciał dać ci szansy… oprócz mnie.Fuat pochyla lekko głowę.– Nie zapomniałem o tym, panie Nedimie. I nigdy nie zapomnę. Jestem panu wdzięczny. Tego nie da się spłacić.– Dobrze, że to rozumiesz – mówi Nedim, podchodząc bliżej i spoglądając Fuatowi prosto w oczy. – Bo właśnie zaczyna się nowy rozdział. Nowa era. Do tej pory pracowaliśmy dla Yamana Kirimliego. Ale to ja doprowadziłem go do miejsca, w którym jest dziś. To ja przez lata stałem w cieniu, lojalny, milczący. Kiedy on świecił, ja byłem tylko trybikiem w maszynie. Ale koniec z tym.Jego ton staje się twardszy, spojrzenie niebezpiecznie błyszczy.– Skoro on nie potrafił docenić tego, kim jestem, sam wezmę to, co mi się należy. Czas, bym przestał być pionkiem, a stał się graczem. Fuacie… jesteś ze mną?Księgowy zawahał się, zaskoczony obrotem spraw. Spuścił wzrok, próbując zyskać kilka sekund na przemyślenie.– Ja… to wszystko dzieje się tak nagle…– Nie masz czasu na wahanie – ucina ostro Nedim. – Wybierz stronę. Teraz.Fuat podnosi wzrok i kiwa głową.– Jestem z tobą. Oczywiście.Na twarzy Nedima pojawia się cień uśmiechu – chłodny, wyrachowany.– Dobrze. Od dziś mam udział w zyskach firmy. Ty zostajesz moim człowiekiem – najbliższym i najbardziej zaufanym. I jeśli się nie mylisz co do lojalności… obaj zyskamy więcej, niż kiedykolwiek mogliśmy sobie wyo
brazić.***Tuż przed Naną z impetem przejeżdża samochód. Dziewczyna zatrzymuje się gwałtownie, a w jej oczach pojawia się strach. W jednej chwili wraca do niej bolesne wspomnienie – dzień, w którym Idris został potrącony tuż obok niej. Obraz rozgrywającej się tragedii błyska jej przed oczami jak błyskawica. Serce zaczyna bić szybciej, oddech się rwie… I nagle wszystko staje się czarne. Traci przytomność.Yaman, który widzi ją upadającą, natychmiast podbiega i łapie ją w ramiona. Wzywa lekarza do rezydencji, nie zważając na jej protesty. Kiedy medyk stwierdza, że fizycznie wszystko jest w porządku, Yaman nie ustępuje – postanawia zabrać Nanę do szpitala na dokładniejsze badania.– Pani Nana nie ma żadnych problemów somatycznych – informuje lekarka po analizie wyników. – Najprawdopodobniej to reakcja psychiczna. Czy w ostatnim czasie przeżywała pani silny stres?Nana przez chwilę milczy, a potem wymienia krótkie spojrzenie z Yamanem.– Wcześniej tak… ale myślałam, że mam to już za sobą.– Takie sytuacje często pojawiają się z opóźnieniem – tłumaczy lekarka spokojnym tonem. – Tłumione emocje i traumy mogą wrócić nagle, w nieoczekiwanych momentach. Pani organizm przypomniał sobie o lęku, nawet jeśli pani świadomość o nim zapomniała.– Co powinnam zrobić? – pyta cicho Nana.– Przepisałam pani łagodne leki uspokajające. Mogą wywołać senność, więc proszę przyjmować je tylko przed snem. Najważniejsze jednak to unikanie stresu. Proszę spacerować, przebywać wśród przyrody, najlepiej wyjechać choćby na kilka dni – mówi lekarka, patrząc na Yamana z sugestią.
**Po wyjściu ze szpitala Yaman podejmuje decyzję.– Pojedziesz na kemping z Pinar. To ci dobrze zrobi.Nana od razu protestuje.– Dziękuję za troskę, ale nie potrzebuję opieki jak dziecko – mówi stanowczo. – Moje ręce i nogi są zdrowe. To dusza krwawi. I twoja też, Yaman. Nie zaprzeczaj. Przestań udawać, że jesteś ze stali. Ty pomogłeś mnie… teraz ja chcę pomóc tobie.Patrzy mu prosto w oczy.– Jeśli ty nie pojedziesz, ja też nie pojadę.Chwila ciszy. Yaman odwraca wzrok, jakby coś w nim pękło. Ostatecznie zgadza się. Decydują: pojadą razem.**Kilka dni później, wśród gór i drzew, z dala od miasta, Yaman i Nana próbują odnaleźć spokój. Yusuf, zajęty spędzaniem czasu z Oyku – swoją szkolną sympatią – zostaje w domu. Miało być cicho i relaksująco. Jednak ich nieustanne różnice zdań, droczenie się i silne charaktery znów dają o sobie znać. To nie jest spokojny wypoczynek. To emocjonalna huśtawka, pełna zderzeń, które zbliżają bardziej niż jakiekolwiek słowa.
***Ferit i Ayse, podążając tropem przemytników, w końcu trafiają na ślad mężczyzny odpowiedzialnego za handel dziećmi. Udaje im się namierzyć jego dziewczynę i ją aresztować – to pierwszy krok do oczyszczenia imienia Ayse. Przemytnik znika, ale teraz mają kogoś, kto może ich do niego doprowadzić. Czas działa na ich niekorzyść, ale nadzieja odżywa.Powyższy tekst stanowi autorskie streszczenie i interpretację wydarzeń z serialuEmanet. Inspiracją do jego stworzenia były filmy Emanet 488. Bölüm i Emanet 489. Bölüm dostępne na oficjalnym kanale serialu w serwisie YouTube. W artykule zamieszczono również zrzuty ekranu pochodzące z tych odcinków, które zostały użyte wyłącznie w celach informacyjnych i ilustracyjnych. Wszystkie prawa do postaci, fabuły i materiału źródłowego należą do ich prawowitych właścicieli.